“Ik was 25 jaar toen mijn vader stierf. Mijn moeder was eerder gestorven en ik was enig kind, dus kreeg ik zijn hele erfenis. Mijn vader had het goed gedaan in de handel van nieuw en oud ijzer. Hij liet me 2,5 miljoen gulden na. Een enorm bedrag! Ik moet zeggen dat ik niet meteen wist wat ik ermee aan moest. Al dat geld maakte me ongemakkelijk.
Het waren de jaren 1970 en ik was actief in de studenten- en vrouwenbeweging. In deze kringen was het niet acceptabel om rijk te zijn, omdat je ervan verdacht werd een kapitalist te zijn! Dus zweeg ik eerst over mijn erfenis en liet het geld op de bank staan. Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik het kon gebruiken voor wat me zo na aan het hart lag: de wereld veranderen en vrouwen en meisjes meer kansen geven!
In 1983 richtte ik Mama Cash op met vier andere vrouwen aan een keukentafel in Amsterdam. Al snel konden we onze eerste subsidies toekennen aan het Schipsters Collectief in Amsterdam, Girls’ Radio in Nijmegen en de lesbische archieven in Leeuwarden, Amsterdam, Nijmegen en Utrecht.
“Ik had nooit durven dromen dat het kapitaal dat ik geërfd had zo’n enorme impact zou hebben.”
Ik ben erg blij om te zien dat het geld van mijn vader een enorm sneeuwbaleffect heeft gehad. Met dat startkapitaal als katalysator heeft Mama Cash nu tientallen miljoenen euro’s aan donaties en fondsen geworven en geïnvesteerd in honderden feministische groepen. Maar dat is nog niet alles. De nalatenschap van mijn vader is oneindig veel meer dan alleen het geven van geld. Als je mensen geld geeft, toon je solidariteit en bied je ze kansen en perspectief.”